Het diafragma is een belangrijk onderdeel van de zoomcamera en het algoritme voor diafragmaregeling heeft invloed op de beeldkwaliteit. Vervolgens zullen we de relatie tussen het diafragma en de scherptediepte in de zoomcamera in detail introduceren, om u te helpen begrijpen wat een spreidingscirkel is.

1. Wat is diafragma?

Diafragma is een apparaat dat wordt gebruikt om de hoeveelheid licht die de lens binnenkomt te regelen.

Bij een gefabriceerde lens kunnen we de diameter van de lens niet naar wens veranderen, maar we kunnen wel de lichtstroom van de lens regelen via een gatvormig rooster met een variabel oppervlak, dat de opening wordt genoemd.

Kijk goed naar de lens van je camera. Als je door de lens kijkt, zie je dat het diafragma uit meerdere lamellen bestaat. De bladen die de opening vormen, kunnen vrijelijk worden teruggetrokken om de bundeldikte van het licht dat door de lens valt te regelen.

Het is niet moeilijk te begrijpen dat hoe groter de opening is, des te groter het dwarsdoorsnede-oppervlak zal zijn van de straal die door de opening de camera binnenkomt. Integendeel, hoe kleiner de opening is, des te kleiner zal het dwarsdoorsnede-oppervlak zijn van de straal die door de lens de camera binnenkomt.

2. Diafragmatype

1) Vast

De eenvoudigste camera heeft alleen een vast diafragma met een rond gat.

2) Kattenoog

De kattenoogopening bestaat uit een metalen plaat met een ovaal of ruitvormig gat in het midden, dat in twee helften is verdeeld. De kattenoogopening kan worden gevormd door twee metalen platen op één lijn te brengen met een halfovaal of halfruitvormig gat en ze ten opzichte van elkaar te verplaatsen. Cat's eye-opening wordt vaak gebruikt in eenvoudige camera's.

3) Iris

Het is samengesteld uit een aantal overlappende boogvormige dunne metalen bladen. De koppeling van het mes kan de grootte van de centrale cirkelvormige opening veranderen. Hoe meer bladeren van het irisdiafragma en hoe cirkelvormiger de vorm van het gat is, des te beter beeldeffect kan worden verkregen.

3. Diafragmacoëfficiënt.

Om de diafragmagrootte uit te drukken, gebruiken we het F-getal als F/. Bijvoorbeeld F1.5

F =1/diafragmadiameter.

Het diafragma is niet gelijk aan het F-getal, integendeel, de diafragmagrootte is omgekeerd evenredig met het F-getal. De lens met een groot diafragma heeft bijvoorbeeld een klein F-getal en een klein diafragmagetal; Een lens met een klein diafragma heeft een groot F-getal.

4. Wat is de scherptediepte (DOF)?

Bij het maken van een foto zal dit brandpunt theoretisch de duidelijkste positie zijn in het uiteindelijke beeld, en zullen de omringende objecten steeds vager worden naarmate hun afstand tot het brandpunt groter wordt. Het bereik van heldere beelden voor en na de scherpstelling is de scherptediepte.

DOF heeft betrekking op drie elementen: scherpstelafstand, brandpuntsafstand en diafragma.

Over het algemeen geldt dat hoe dichter de scherpstelafstand is, hoe kleiner de scherptediepte is. Hoe langer de brandpuntsafstand is, hoe kleiner het DOF-bereik is. Hoe groter het diafragma is, hoe kleiner het DOF-bereik is.

5. Fundamentele factoren die de DOF bepalen

Diafragma, brandpuntsafstand, objectafstand en de reden waarom deze factoren de scherptediepte van een foto beïnvloeden, zijn eigenlijk te wijten aan één factor: de cirkel van verwarring.

In de theoretische optica zal het licht, wanneer het door de lens gaat, elkaar ontmoeten in het brandpunt en een helder punt vormen, wat ook het duidelijkste punt in de beeldvorming zal zijn.

Vanwege de aberratie kan de beeldbundel van het objectpunt in feite niet in een punt convergeren en een diffuse cirkelvormige projectie op het beeldvlak vormen, die de dispersiecirkel wordt genoemd.

De foto's die we zien bestaan ​​eigenlijk uit een grote en een kleine cirkel van verwarring. De verwarringscirkel gevormd door het punt op de focuspositie is het duidelijkst op de foto. De diameter van de verwarringscirkel gevormd door het punt aan de voor- en achterkant van de focus op de foto wordt geleidelijk groter totdat deze met het blote oog kan worden geïdentificeerd. Deze kritische verwarringscirkel wordt de ‘toegestane verwarringscirkel’ genoemd. De diameter van de toegestane verwarringscirkel wordt bepaald door uw oogherkenningsvermogen.

De afstand tussen de toegestane verwarringscirkel en de focus bepaalt het virtuele effect van een foto en beïnvloedt de diepte van de scène van een foto.

6. Correct begrip van de invloed van diafragma, brandpuntsafstand en objectafstand op de scherptediepte

1) Hoe groter het diafragma, hoe kleiner de scherptediepte.

Wanneer het beeldveld, de beeldresolutie en de objectafstand vast zijn,

Het diafragma kan de afstand tussen de toegestane verwarringscirkel en de focus veranderen door de ingesloten hoek te regelen die wordt gevormd wanneer het licht de camera binnenkomt, om zo de scherptediepte van het beeld te regelen. Een klein diafragma zal de hoek van de lichtconvergentie kleiner maken, waardoor de afstand tussen de dispersiecirkel en de focus langer kan zijn en de scherptediepte dieper; Het grote diafragma maakt de hoek van de lichtconvergentie groter, waardoor de verwarringscirkel dichter bij de focus komt en de scherptediepte ondieper wordt.

2) Hoe langer de brandpuntsafstand, hoe kleiner de scherptediepte

Hoe langer de brandpuntsafstand, nadat het beeld is vergroot, de toegestane verwarringscirkel dichter bij de focus ligt en de scherptediepte kleiner wordt.

3) Hoe kleiner de schietafstand, hoe kleiner de scherptediepte

Als resultaat van de verkorting van de opnameafstand, net als de verandering van de brandpuntsafstand, verandert de beeldgrootte van het uiteindelijke object, wat gelijk staat aan het vergroten van de verwarringscirkel in de foto. De positie van de toegestane verwarringscirkel wordt beoordeeld als dichter bij de focus en ondieper in de scherptediepte.