در آخرین مقاله به معرفی آن پرداختیم اصول نوری - مه زدایی و الکترونیکی - مه زدایی. این مقاله به تشریح سناریوهای کاربردی دو روش متداول مه‌پاشی می‌پردازد.

دریایی

مه دریا به عنوان یک عامل ناایمن مؤثر بر ناوبری کشتی، با کاهش دید و ایجاد مشکلات در رویت کشتی و موقعیت یابی علامت زمین، بیشترین تأثیر را بر ایمنی ناوبری دریایی دارد، بنابراین کشتی ها را مستعد ریف، برخورد و سایر حوادث ترافیکی دریایی می کند.

استفاده از فناوری مه‌پاشی به‌ویژه فناوری مه‌پاشی نوری در صنایع دریایی می‌تواند تا حدودی ایمنی ناوبری را تضمین کند و از حوادث ناوبری جلوگیری کند.

فرودگاه

هنگامی که مه در مسیر وجود دارد، ناوبری نقطه عطف را تحت تأثیر قرار می دهد. هنگامی که مه در منطقه مورد نظر وجود دارد، تأثیر جدی بر فعالیت های پرواز نقطه عطف بصری دارد.

بررسی ها نشان داده است که ناتوانی خلبان در دیدن باند و نقاط دیدنی در هنگام فرود در شرایط دید کم، می تواند باعث انحراف هواپیما از باند یا زمین خیلی زود یا خیلی دیر شود و در نتیجه آن را به شدت در معرض حوادث قرار دهد.

استفاده از فناوری نفوذ مه می تواند تا حدی از وقوع این حوادث جلوگیری کرده و از پرواز و فرود ایمن اطمینان حاصل کند.

و سیستم تشخیص فرودگاه / باند نظارت و FOD (اشیاء خارجی و زباله) نیز در شرایط آب و هوایی مه آلود قابل استفاده است.

نظارت بر آتش سوزی جنگل

شکل 5.1 E-مه‌زدایی

شکل 5.2 مه زدایی نوری